Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου..
τη σοφία μου
την ομορφιά μου
τα πλούτη μου
Εκπόρνευσαν
το κορμί μου
στο παζάρι που έστησαν
στην αυλή τους
Σκότωσαν και πούλησαν
τα παιδιά μου
στην αγορά ενός περαστικού
λαοπλάνου ανέμου
΄Επαιξαν
με την ελπίδα μου
να νιώσω ελεύθερη
΄Εκαναν τα όνειρά μου
μόνιμους εφιάλτες
ατέλειωτης νύχτας
Βιάσαν την ψυχή μου
με τα χέρια της απληστίας τους
Σπίλωσαν την περηφάνεια μου
με τη γλώσσα της αμαρτίας τους
ΟΜΩΣ
ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ...
ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΤΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΜΟΥ...
(Αφιερωμένο στα παιδιά της Ελλάδας)
Αχ Ελλάδα
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια χώματα της
πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
